چوب تعارفات محلی، حزبی، سیاسی جمهوری اسلامی لای چرخ انقلاب اسلامی!!
انقلاب اسلامی بدون تعارفات، و با مجاهدت و ایتادگی مثال زدنی مردم و رهبری مرجعیت شیعی در سال 1357 به پیروزی رسید. حوادث و رخدادهای پس از آن تعامل انقلاب با وابستگان نظام شاهنشاهی و دلدادگان به انقلاب را نشان میدهد. هدف انقلاب بیداری ملت و حرکت جمهوری اسلامی با بصیرت، موقع شناسی و وظیفه شناسی و عمل به هنگام است. یعنی رشد و تکامل!
سکوت امام در برابر جریان بنی صدر تا آنجا ست که مجلس که نماد مشارکت مردم است وارد و به حذف او اقدام میکند. هرچند به تعبیر برخی این نیز جزو تعارفات امام بوده است. اما امام افق بالاتر و والاتری را میدید.
ماجرای شریعتمداری، منتظری، جنگ، صلح و ... تا رحلت امام خمینی و انتخاب امام خامنه ای! هرچند برخی این انتخاب را هم تعارف میدانند. اما تجربه سی سال نشان داد که این انتخاب تعارفی نبوده! اگر هم بوده بسیار حکیمانه بوده است.
بگذریم
اما امروز بعد از چهار دهه از انقلاب دیگر وقت تعارف و سکوت نیست. این انقلاب به مردان بزرگ، تصمیم گیران فهیم ، قهار و قدر، و مجریان شجاع دارد تا در سایه رهنمودهای حکیمانه و دوراندیشانه سکاندار انقلاب، جمهوری اسلامی را از شرّ تعارفات نجات دهد. صنعت ، فرهنگ، اقتصاد ، اجتماع و سیاست را.
برای انقلاب باید انقلاب کرد.
چرا باید نزدیک 1000میلیارد تومان یارانه پنهان در کشور وجود داشته باشد و بیش از نیمی از مردم در زیر خط فقر زندگی کنند.
چرا باید دولت و مجلس آبروی نظام و انقلاب را بخاطر 45هزار و پانصد تومان دهک های بالا از بین ببرند. (بگذارید آنها هم سهمشان را ببرند ولی شما فقرا را دریابید).
چرا باید جبهه مقاومت انقلاب اسلامی منطقه و دنیا را فرا بگیرد و در داخل این جبهه محصور و تنگ شود.
چرا باید در صنایع دفاعی و نظامی جزو قدرتهای برتر کمتر از ده کشور دنیا باشیم اما در صنعت آبروی متخصصان و دانشمندان ما با صنایع خوروسازی فشل و وابسته به خطر و تمسخر بیفتد.
چرا باید در پزشکی و هسته ای و سایر علوم سرآمد باشیم و قطب منطقه ، اما درمسائل اقتصادی درجا بزنیم.
چرا باید منابع خداداد فراوان داشته باشیم و آنوقت عده ای نان شب نداشته باشند و شغل مناسب نیابند.
و....
چرا باید اختلاس و حقوق های نجومی رخ دهد و برخورد نشود.
چرا باید مسئول در جمهوری اسلامی خود را مخدوم بداند و نه خادم! و توقع حقوق آنچنانی داشته باشد.
ادامه دارد...
