شرح دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ
الْمُسْتَغْفِرِینَ
رمضان فرصتی برای تصفیه جسم وروح است.
با پرهیز و مراقبت جسم وروح نشاط می یابد.
اما لازمه هر تصفیه کاملی ، زدودن آلودگی های قبلی است. به تعبیری سم زدایی ومقدم بر دارو درمانی است و مایع صاف و شیرین وشفاف در ظرف آلوده نه تنها فایده ندارد که زایل شده و اسراف است و هدر می رود. ÷س باید ظرف وجود را پاک کرد و این ایام ایام مناسب و فصت مساعدی است.
استغفار و توبه از گناه و آلودگی که هیچ کس نمی تواند خود را مبرا از آن بداند امر لازمی است . تا آنجا که از ویژگی مومنان شمرده شده است، آنهم در سحرگاهان که بهترین لحظات است ؛"و بالأسحار هم یستغفرون"
و پیامبر رحمت ، انسان کامل و خاتم انبیاء هر شب 70 بار استغفار می کردند!!! این از صفات صالحان و اولیاء الهی است که لحظه ای غفلت ، که نه لحظه ای مشغول شدن به غیر خدا را نیز برای خود گناهی بزرگ می شمرده اند.
توبه باعث پاکی و نورانیت است و رحمت و نگاه لطف الهی را به ارمغان دارد.
توبه اگر خالصانه باشد ، و به تعبیری نصوح، آثار و برکاتی دارد که در فرمایش امام صدق و راستی بیان شده است؛
عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ إِذَا تَابَ الْعَبْدُ الْمُؤْمِنُ تَوْبَةً نَصُوحاً أَحَبَّهُ اللَّهُ فَسَتَرَ عَلَیْهِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ قُلْتُ وَ کَیْفَ یَسْتُرُ عَلَیْهِ قَالَ یُنْسِی مَلَکَیْهِ مَا کَتَبَا عَلَیْهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ أَوْحَى اللَّهُ إِلَى جَوَارِحِهِ اکْتُمِی عَلَیْهِ ذُنُوبَهُ وَ أَوْحَى إِلَى بِقَاعِ الْأَرْضِ اکْتُمِی عَلَیْهِ مَا کَانَ یَعْمَلُ عَلَیْکِ مِنَ الذُّنُوبِ فَیَلْقَى اللَّهَ حِینَ یَلْقَاهُ وَ لَیْسَ شَیْءٌ یَشْهَدُ عَلَیْهِ بِالذُّنُوب
راوى مىگوید شنیدم که امام صادق
علیه السّلام فرمودند: هنگامى که بنده مؤمنى توبه نصوح نماید،
خداوند او را دوست داشته
و گناهانش را در دنیا و آخرت مىپوشاند.
عرض کردم: چگونه گناهانش را مىپوشاند؟ فرمودند:
گناهان او را از خاطر و یاد دو فرشتهاى مىبرد که
مأمور نوشتن اعمالش هستند،
به اعضاى
بدن او وحى مىنماید که گناهان او را کتمان کنید
و به مناطقى از زمین که در آنها گناه کرده
است وحى مىکند: گناهانى را که در آن مناطق مرتکب شده است بپوشانید.
و بدین ترتیب، در حالى خداوند را ملاقات مىکند که هیچ چیزى نیست که به کوچکترین گناهى علیه وى شهادت دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص : 171وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ
عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ الْقَانِتِینَ
بعد از خالص و پاک شدن نوبت صلح و صمیمیت است .
بنده صالح بودن افتخاری است که برای اولیاء و مقربان حاصل می شود و چه بسا بنده توبه کننده به این درجه برسد؛!!!
چه اینکه فرموده اند ؛ التائب من الذنب کمن لا ذنب له...
و اینچنین بنده ای در پیشگاه لطف و عظمت خالق هستی سر فر آورده و با خضوع و خشوع دست نیاز را فقط به درگاه حضرتش دراز می کند و بس.
وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ
أَوْلِیَائِکَ الْمُقَرَّبِینَ بِرَأْفَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ