زندگی امامان معصوم به صورت خلاصه (ائمه شیعه)
زندگی نامه امامان معصوم به صورت خلاصه
امام اول :
نام: على علیه السلام پدر و مادر: ابو طالب - فاطمه بنت اسد شهرت: امیرمؤمنانعلیه السلام کنیه: ابو الحسن
زمان و محل تولد:
سیزدهم رجب، ده سال قبل از بعثت، در درون کعبه متولد شد.
دوران خلافت و امامت:
سال 36 تا 40 ه.ق ( حدود چهار سال و نه ماه) مدت امامت: 30 سال
زمان ومحل شهادت:
صبح19رمضان سال40 هجرت، توسط ابنملجم در مسجد کوفه، ضربت خورد، و شب 21 رمضان در سن 63 سالگى در کوفه به شهادت رسید.
مرقد شریف: در نجف اشرف
دوران عمر: در چهار بخش:
1 - دوران کودکى ( حدود ده سال)
2 - دوران ملازمت با پیامبرصلى الله علیه وآله ( حدود23سال)
3 - دوران کنارهگیرى از دستگاه خلافت ( حدود 25 سال)
4 - دوران خلافت ( حدود 4 سال و 9 ماه)
امام دوم:
نام: حسن پدر و مادر: على بن ابیطالب و فاطمه زهرا شهرت: مجتبى سبط اکبر کنیه: ابو محمّد
زمان و محل تولّد:
نیمه رمضان سال دوّم هجرت در مدینه
زمان و محل شهادت:
28 صفر سال 50 هجرى در سنّ حدود 47 سالگى به دستور معاویه، توسط جعده، در مدینه، مسموم و به شهادت رسید
مرقد: قبرستان بقیع، واقع در مدینه
دوران زندگى: در سه بخش:
1 - عصر پیامبرصلى الله علیه وآله (حدود 8 سال)
2 - ملازمت با پدر (حدود 37 سال)
3 - عصر امامت (ده سال.)
امام سوم :
نام: حسین پدر و مادر: امام على بن ابیطالب و حضرت فاطمه زهرا شهرت: سید الشّهداء کُنیه: ابا عبداللَّه
زمان و محلّ تولّد:
سوّم شعبان سال 3 هجرت در مدینه
زمان و محل شهادت:
روز عاشوراى سال 61 ه.ق در کربلاء در سن 57 سالگى.
مرقد شریف: در کربلاء مقدّس.
دوران زندگى: در چهار بخش:
1 - عصر رسول خداصلى الله علیه وآله (حدود 6 سال)
2 - دوران ملازمت با پدر (حدود 30 سال)
3 - ملازمت با بردارش امام حسن (حدود ده سال)
4 - مدت امامت: ده سال
امام چهارم :
نام: على پدر و مادر: امام حسینعلیه السلام، شهربانو (دختر یزدگرد سوّم) شهرت: سجّاد، زین العابدین
زمان و محل تولّد: روز پنجم شعبان سال 38 هجرى(یا 15 جمادى الاولى همان سال) در مدینه.
زمان و محل شهادت: در 12 یا 18 و یا بنابر مشهور در 25 محرم سال 95هجرى در مدینه بهتحریک هشامبن عبدالملک، مسموم شده و به شهادت رسید.
مرقد شریف: در مدینه منوّره در قبرستان بقیع
دوران زندگى: در دو بخش:
1 ـ 22 سال با پدر.
2 ـ 35 سال عصر امامت خود
طاغوتهاى زمان: 9 نفر، از یزید تا هشام بن عبد الملک (دهمین خلیفه اموى)
امام پنجم :
نام: محمّد بن على علیه السلام پدر و مادر: امام سجّادعلیه السلام، فاطمه (دختر امام حسن مجتبى) از این رو، آن حضرت هم از ناحیه پدر و هم از ناحیه مادر، به بنىهاشم، منسوب است. شهرت: باقر کُنیه: ابو جعفر
زمان و محلّ تولّد:
اوّل رجب، یا سوّم صفر سال 57 هجرى در مدینه.
زمان و محلّ شهادت:
روز دوشنبه 7 ذیحجّه سال 114 ه ق در سنّ 57 سالگى، به دستور هشام بن عبد الملک، مسموم شده و در مدینه به شهادت رسید.
مرقد شریف: در مدینه، در قبرستان بقیع.
دوران زندگى: سه بخش:
1 ـ 3 سال و 6ماه و10روز با جدّشامام حسینعلیه السلام.
2 ـ 34 سال و 15 روز با پدرش امام سجّادعلیه السلام.
3 ـ 19 سال و ده ماه و 12 روز مدّت امامت،
در این دوره که بنىامیّه و بنى عبّاس، در جنگ بودند، امام باقرعلیه السلام کمال استفاده را در جهت تربیت شاگرد، و استحکام و گسترش تشیّع و انقلاب فرهنگى نمود.
امام ششم :
نام:جعفر پدر و مادر: امامباقر واُمّفَرْوَه دختر قاسم بنمحمّد بن ابىبکر. شهرت: صادق کُنیه: ابو عبداللَّه
زمان و محل تولّد:
17 ربیع الاول سال83 ه در مدینه متولد شد.
طاغوتهاى زمانامامت:
یزید بن عبد الملک (نهمین خلیفه اموى) تا آخرین خلیفه اموى، سفّاح و منصور دوانیقى.
زمان و محل شهادت:
25 شوّال سال 148 ه.ق در سنّ 65 سالگى به دستور منصور دوانیقى، مسموم و در مدینه به شهادت رسید.
مرقد شریف: قبرستان بقیع، در مدینه.
دوران زندگى: در دو بخش:
1 - دوران قبل از امامت، 31 سال ( از سال 83 تا 114)
2 - دوران امامت تا آخر عمر، 34 سال (از سال 114 تا 148)
که دوران شکوفایى اساس تشیّع بود، آنحضرت در این دوران از فرصت جنگ بنىامیّه و بنى عباس، استفاده نموده و دانشگاه اسلامى را در سطح عمیق و وسیع تشکیل داد، که چهار هزار نفر شاگرد داشت، و اسلام ناب محمّدی و على را از زیر حجاب اسلام بنى امیّه، آشکار ساخت.
امام هفتم :
نام: موسى پدر و مادر: امام صادق و حمیده شهرت: عبد صالح، کاظم، باب الحوائج کنیه: ابو الحسن، ابو ابراهیم
زمان و محلّ تولّد:
صبح روز یکشنبه 7 صفر سال 128 هجرى قمرى در روستاى "ابواء" (واقع در بین مکّه و مدینه.)
زمان و محلّ شهادت:
25 رجب سال 183 ه.ق، در زندان هارون الرشید، در بغداد در سن 55 سالگى، به دستور هارون مسموم شده، و به شهادت رسید.
مرقد شریف: شهر کاظمین(نزدیک بغداد)
دوران زندگى: دو بخش:
1 - دوران قبل از امامت، از سال 128 قمرى تا 148 قمرى (20 سال.)
2 - دوران بعد از امامت، از سال 148 تا 35( 183 سال)
که در عصر طاغوتهایى به نامهاى: منصور دوانیقى، مهدى عبّاسى، هادى عبّاسى و هارون الرّشید بود، و بیشتر دوران امامتش (23 سال و دو ماه و 17 روز) در عصر خلافت هارون (پنجمین خلیفه عباسى بود)، و آنحضرت در این عصر، سالها در زندانهاى متعدد به سر برد.
امام هشتم :
نام: على پدر و مادر: امام موسى کاظم و نجمه شهرت: رضا کنیه: ابو الحسن
زمان و محلّ تولّد:
11 ذیقعده سال 148 ه.ق در مدینه.
زمان و محلّ شهادت:
آخر صفر 203 ه.ق در سنّ 55 سالگى، بهوسیله مأمون، مسموم و در سناباد نوقان (که امروز یکى از محلّههاى مشهد است) به شهادت رسید.
مرقد شریف: مشهد مقدّس
دوران زندگى: در سه بخش:
1 - قبل از امامت، 35 سال (148 تا 183 ه.ق)
2 - بعد از امامت، 17 سال در مدینه.
3 - بعد از امامت، سه سال در خراسان،
که حسّاسترین دوره زندگى سیاسى آنحضرت، بشمار مىآید. آنحضرت، تنها یک فرزند (امام جواد) داشت که هنگام شهادت پدر، در سن هفت سالگى بود.
امام نهم :
نام: محمّد پدر و مادر: حضرت رضا و سبیکه شهرت: جواد، تقى کنیه: ابو جعفر
زمان و محلّ تولّد:
10 رجب یا 10 رمضان سال 195 در مدینه.
زمان و محلّ شهادت:
آخر ذیقعده سال 220 ه.ق در سنّ 25 سالگى بر اثر زهرى که به دستور معتصم عبّاسى، توسّط امّ الفضل، همسر آنحضرت (دختر مأمون) به او خورانده شد، در بغداد،به شهادت رسید.
مرقد شریف: شهر کاظمین، نزدیک بغداد.
دوران زندگى:
دوران امامت 17 سال ( مصادف با حکومت دو طاغوت، مأمون و معتصم )هفتمین و هشتمین خلیفه عبّاسى بود، آنحضرت در سنّ 7 سالگى به، امامت رسید و در سنّ 25 سالگى شهید شد، بنابراین، او در نوجوانى به امامت نایل شد، وجوانترین امام است، که شهید گردید.
امام دهم :
نام: على پدر و مادر: امام جواد و سمانه شهرت: هادى، نقى کنیه: ابو الحسن سوّم
زمان و محلّ تولّد:
15 ذیحجّه سال 213 هجرى در مدینه.
زمان و محلّ شهادت:
سوّم رجب سال 254 در سنّ 41 سالگى در شهر "سامراء" بر اثر زهرى که با دسیسه "معتزّ" (سیزدهمینخلیفه عبّاسى) توسط معتمد عبّاسى، به آنحضرت خوراندند، به شهادت رسید.
مرقد شریف: شهر سامره، واقع در عراق.
دوران زندگى: در سه بخش:
1-هشت سال قبلاز امامت (از سال212 تا220ه.ق)
2 - دوران امامت، در زمان خلفاى قبل از متوکّل 12 سال (از سال 220 تا 232 ه.ق.)
3 - دوران امامت در سخت ترین شرائط، در زمان خلافت چهارده ساله دیکتاتورى متوکّل (دهمین خلیفه عبّاسى) و سپس خلفاى بعدى.
امام یازدهم :
نام: حسن پدر و مادر: امام هادى و سلیل شهرت: عسکرى کنیه: ابو محمّد
زمان و محلّ تولّد:
هشتم ربیع الثّانى یا 24ربیعالاول سال232 ه.ق در مدینه.
زمان و محلّ شهادت:
هشتم ربیع الاول سال 260 ه.ق به دسیسه معتمد (چهاردهمین خلیفه عبّاسى) در شهر سامره، در سنّ 28 سالگى به شهادت رسید.
مرقد شریف: سامراء، واقع در عراق.
دوران زندگى: در دو بخش:
1 - قبلاز امامت 22 سال( از 232تا254 ه.ق.)
2 - دوران امامت 6 سال( از 254 تا 260 ه.ق.)
آن حضرت، همواره تحت نظر و در زندان طاغوتهاى عصر خود بود، سرانجام با زهر جفا به شهادت رسید. میلاد فرخنده در روز هشتم ربیع الثانى - ویا 24 ربیع الاوّل 232 هجرى و در مدینةالرسول خانه شریف امام هادىعلیه السلام به پیشواز دوّمین فرزندش از بانوئىدانا و پارسا که او را حدیث یا سلیل مىخواندند، رفت.(1)
تا سال 243 ه در مدینه ماند زیرا چنین به نظر مىرسد که پس از اینسال همراه با پدر بزرگوار خویش به پایتخت خلافت عبّاسى یعنى شهرسُرّمنرأى منتقل شد و در آنجا با پدر خود در منطقهاى به نام عسکرمسکن گزید و بر همین اساس ملقب به عسکرى شد.
علاوه بر این لقب، آن حضرت را به القاب دیگرى نیز مىخواندند کهعبارتند از..
صامت، هادى، رفیق، زکى، نقى این القاب خودمنعکسکننده خصلتهاى پسندیدهاى هستند که در طول زندگى آن حضرتبراى مردم ظاهر شد. کنیه او "ابو محمّد" بود و عامه مردم آن حضرت و پدر و جد او را ملقب به ابن الرضا مىکردند.
امام دوازدهم :
(م - ح - م - د)علیه السلام پدر و مادر: امام حسن عسکرى و نرجس شهرت: مهدى موعود، امام عصر، صاحب الزّمان، بقیّة اللَّه، قائم و.
زمان و محلّ تولّد:
روز 15 شعبان سال 255 یا 256 هجرى قمرى، در سامراءمتولّد شد، وحدود پنجسال تحت کفالت پدر، به طور مخفى بهسربرد.
دوران زندگى: در چهار بخش:
1 - دوران کودکى حدود پنج سال تحت سرپرستى پدر و در پشت پرده خفاء، تا از گزند دشمنان محفوظ بماند؛ و هنگامى که در سال 260 پدرش شهید شد، مقام امامت به او محوّل گردید.
2 - غیبت صغرى: از سال 260 ه.ق شروع شد و در سال 329 که حدود 70 سال مىشود پایان یافت.(اقوال دیگرى نیز گفته شده است).
3 - غیبت کبرى: که از سال 329 شروع شد، و تا وقتىکه خدا بخواهدوظهور کند، ادامهخواهدیافت.
4 - دوران درخشان ظهور آنحضرت و حکومت جهانى او.
تبارى پاک و بزرگوار امام مهدى (عج) کیست؟ پدرش امام حسن فرزند على، فرزند محمّد، فرزند موسى، فرزندجعفر، فرزند محمّد، فرزند على، فرزند حسین، فرزند على بن ابى طالب(درود خداوند بر تمامى آنان باد) بود و مادرش کنیزى ترک و از سلالهپاکى بود که با اوصیاى عیسى بن مریمعلیهما السلام پیوند مىیافت.
نام این کنیز،نرجس یا صیقل بود.